میوم چیست؟
یکی از عوارض و مشکلات شایع که ممکن است در عضو حساسی مانند رحم بروز پیدا کند میوم یا فیبروم می باشد که هر کدام از آنها عارضه ای خطرناک بوده و البته در مراحلی قابل درمان می باشند.
به طور کلی پزشکان میوم یا فیبروم را توده های خوش خیم می دانند که جنس آنها از بافت عضلانی رحم است.
فیبروم ها و یا میوم ها زمانی اتفاق می افتند که سلول های موجود در قسمت عضلانی دیواره رحم شروع به تکثیر بیشتر کرده و نهایتاً به توده های خوش خیم تبدیل میشوند.
توجه داشته باشید که میوم یا فیبروم می تواند شکل و اندازه رحم را دچار تغییرات کند که البته در مواردی شدت گرفتن این عارضه بسیار خطرناک خواهد بود.
پزشکان و متخصصانی که در زمینه زنان فعالیت دارند می توانند با بررسی های بسیار دقیق وجود هرگونه عارضه کوچک و بزرگ را در بخش های رحمی تشخیص داده و فرآیندهای درمانی را خیلی سریع در پیش می گیرند.
باید بدانید که فیبروم رحم سلول های غیر سرطانی هستند که البته قابل درمان بوده و عدم رسیدگی به آنها می تواند منجر به بروز آسیب های جدی شود، پس بهتر است پیش از شدت گرفتن این عارضه راه حل های مناسب را برای درمان و بهبود آنها انجام دهید.
مسئله قابل توجهی که ممکن است عموم بانوان از وجود آن بی اطلاع باشند این است که میوم ها ممکن است عفونی شوند و به دنبال آن ادرار کردن و یا مقاربت جنسی برای افراد بسیار دشوار و سخت خواهد شد.
میوم ها در معاینات لگنی و انواع تصویر برداری به راحتی مشخص هستند و پزشکان در مواردی می توانند با دارو درمانی و یا با استفاده از جراحی این توده ها را از رحم خارج کنند.
اولین و مهمترین نشانه برای بروز فیبروم و میوم برآمدگی های کوچک و بزرگ هستند که در ناحیه واژن احساس شده و منجر به مسدود شدن مجاری ادراری میشوند، پزشکان این توده ها را به واسطه معاینه نیز مشخص خواهند کرد که البته ممکن است مشکلاتی مانند ناباروری و سقط جنین را به همراه آورد.
پزشکان وجود چنین توده هایی را خطرناک نمی دانند اما این شرایط فقط برای زمانی است که سریعاً درمان شوند در غیر این صورت عدم رسیدگی به میوم و فیبروم و یا میومتر می تواند عوارض و مشکلات زیادی را به همراه آورد و فرد ممکن است وارد پروسه های درمانی سخت و طولانی شود.
شاید برخی از پزشکان و متخصصان پس از برخورد با انواع میوم و فیبروم های رحمی از این توده ها با نام میومتر یاد کنند.
همواره توجه داشته باشید که میومتر هم همان میوم یا فیبروم می باشد که دقیقا توده های غیر سرطانی می باشند.
البته ممکن است از نام های متفاوتی برای این عارضه استفاده کنند که بهتر است تمامی نام های آن ناشناخته تا در صورت مواجهه با هر کدام از آنها با نگرانی و سردرگمی مواجه نشوید.
باید بدانید که این عارضه به راحتی قابل درمان است اما اگر به آن رسیدگی نشود ممکن است عوارض بسیار سخت و سنگینی را متحمل شده و پشیمانی زیادی را برای افراد به همراه می آورد.
نکته قابل توجه در مورد میوم این است که این عارضه در رحم امکان رشد داشته و ممکن است بزرگ شدن آن اختلالات زیادی را برای سلامتی بانوان به همراه آورد.
اما میوم، میومتر یا فیبروم درمان نشده عاملی برای بروز ناباروری است و در مواردی با ایجاد فشار به بخش های مختلف واژن می توانند عملکرد طبیعی بدن را با اختلال مواجه کنند.
پس بهتر است که وجود چنین عوارضی را هر چند کوچک جدی گرفته و سریعاً فرایندهای کنترلی و درمانی را انجام دهید.
عوارض میوم
عوارض میوم
همانطور که گفته شد یکی از عوارض شایع برای بخش های حساس رحمی بروز توده هایی با نام میوم است که در صورت عدم رسیدگی به موقع و درمان زود هنگام می تواند خطر آفرین باشد.
معمولاً میوم در دهانه رحم اتفاق می افتد و تا حد زیادی منجر به مسدود شدن مجاری ادراری شده و فشار مضاعفی را بر بخش های مختلف واژن وارد می کند.
پزشکان و متخصصان معتقدند که اگر میوم ها در مراحل ابتدایی رشد برطرف شوند خطری برای سلامتی نخواهند داشت، اما باقی ماندن این عارضه در رحم برای مدت طولانی منجر به عفونی شدن آنها شده و ادامه روابط جنسی را بسیار سخت می کند.
اگر تمامی افراد با عوارض و مضرات وجود میوم در رحم آشنا شوند خیلی سریع اقدامات لازم را برای درمان آن انجام می دهند.
البته توجه داشته باشید که بروز میوم در رحم با عوارض و علائمی همراه است که برخی از آنها بسیار ناراحت کننده و غیرقابل تحمل می باشند.
معمولاً احساس درد و ناراحتی در هنگام رابطه جنسی و نیاز فوری به دفع ادرار برای این افراد کاملاً شایع است و ممکن است حتی دردهای شکمی و یبوست را به صورت شدید تجربه کنند.
معمولاً سیکل قاعدگی این افراد با درد و سنگینی بسیار زیاد همراه است و فشار مضاعفی را در این دوره بر ناحیه لگنی احساس می کنند.
گاها پیش می آید که عدم درمان میوم ها با خونریزی های بین دوره همراه باشد و بهتر است که برای بهبود چنین عوارضی حتما به پزشک مراجعه نمایید.
متخصصان و پزشکان بر این باورند که از مهمترین عوارض میوم در رحم می توان به مشکلات باروری اشاره کرد.
اگر چنین آسیبی در ناحیه رحم وجود داشته باشد و فرایندهای درمانی انجام نشود ممکن است فرد مشکلاتی را در زمینه باروری تجربه کند و البته حتی اگر بارداری اتفاق بیفتد امکان بروز زایمان زودرس یا سقط جنین نیز افزایش خواهد یافت.
در مواردی پزشکان ناباروری را مربوط به وجود فیبروم های بزرگ در رحم می دانند زیرا معتقدند که وجود چنین آسیبی در رحم مانع از رسیدن اسپرم ها و تخمک های فعال به هم شده و به هیچ عنوان اسپرم ها نمی توانند با سلامت کامل راهی لوله های فالوپ شوند.
برخی از بانوان زمانی که با وجود دردهای شکمی و لگنی به پزشک مراجعه می کنند متخصصان وجود میوم را برای آنها تشخیص داده و بسیاری از عوارض را مربوط به این عارضه می دانند.
به عنوان مثال هرگونه فشار در راست روده می تواند از عوارض وجود میوم در رحم باشد.
هرچند که عدم بهبودی سریع این عارضه ممکن است منجر به نارسایی های قلبی شده و در مواردی منجر به کم خونی میشود.
توجه داشته باشید برخی از بانوان که در دوره های یائسگی با این عارضه مواجه هستند ممکن است در بین دوره و در زمانی نامعلوم خونریزی و لکه بینی را تجربه کنند.
همچنین این افراد معمولاً میل زیادی به خوردن یخ و یا نشاسته داشته که از علائم شایعه کم خونی می باشد.
با این حال باید بدانید که در رحم هورمون هایی هستند که منجر به رشد بیشتر میوم ها شده و می تواند بر اندازه و ابعاد آنها اثرگذار باشد.
بهتر است که به محض تشخیص میوم در ناحیه رحم پیش از آنکه عوارض جانبی آن برایتان بروز پیدا کند سریع تر روش های درمانی را در پیش گرفته و این توده های خوش خیم را هرچه سریع تر از ناحیه رحم پاکسازی کنید.
بر اساس اندازه، شکل ظاهری و جنس میوم ها پزشکان روش های درمانی مختلفی را پیش رو بیمار قرار می دهند که بهترین آنها می تواند سلامت شما را حفظ کرده و کارکرد اصلی رحم را حفظ می کند.
به این واسطه بسیاری از دردها و حالت نامناسب بهبود پیدا کرده و همواره می توانید به زندگی طبیعی ادامه دهید.
میوم رحم چیست؟
میوم رحم چیست؟
بروز درد در بخش های مختلف بدن به صورت قطعی نشانه ای از آسیب ها و بیماری های جسمانی می باشد که باید هر چه سریع تر با شیوه های درست و اصولی مورد ارزیابی قرار بگیرد.
یکی از دلایل مهم برای ایجاد درد و حالت شبیه گرفتگی در ناحیه رحمی وجود میوم رحم است که اصطلاحاً به آن فیبروم رحمی نیز گفته میشود.
این توده ها اغلب کوچک و بزرگ هستند و جنسی مشابه با بافت عضلانی رحم دارند که اغلب این توده ها گرد و سفت بوده و ممکن است به صورت تکی و یا خوشه ای در کنار یکدیگر قرار بگیرند.
قطر و اندازه میوم ها متغیر است و بر اساس میزان ترشح هورمون ها ممکن است روند رشد آنها با تغییراتی مواجه شود.
عموم پزشکان و متخصصان به واسطه نمونه برداری و تحقیقات تکمیلی متوجه شده اند که حدود ۹۵ درصد میوهم ها خوش خیم هستند و عارضه ای نگران کننده و خطرناک به شمار نمی آیند.
اما مسئله اصلی و کاملاً جدی این است که میوم ها هر چند کوچک و محدود باید درمان شوند و باقی ماندن آنها در رحم خطرات و عوارض زیادی را به همراه دارد.
امروزه تعداد زیادی از بانوان در سراسر دنیا وجود میوم را در رحم تجربه کرده که در مواردی بستگی به سابقه خانوادگی افراد دارد.
بروز بیماری ها خاص برای بانوانی که در دوره باروری هستند این عارضه را تشدید کرده و ممکن است بیش از دیگر بانوان میوم را تجربه کنند.
طبق نظر پزشکان در اغلب موارد این توده های خوش خیم و غیر سرطانی در بخش های داخلی و آندومتر ظاهر میشوند و در موارد بسیار محدود این توده ها در دهانه رحم دیده شده اند.
با این حال اگر توده های میوم از حد طبیعی بزرگتر شوند باعث مسدود شدن مجاری ادراری شده و ممکن است عفونت ها و خونریزی های پی در پی را در حد شدید یا خفیف برای بانوان به وجود آورد.
نکته بسیار مهمی که باید بدانید این است که برخی از هورمون ها مانند استروژن و پروژسترون دو هورمونی هستند که به تحریک و رشد غیر طبیعی سلول های دیواره رحم کمک زیادی می کنند و در به وجود آمدن و رشد میوم ها اثر مستقیم دارند.
البته نباید عوامل ژنتیکی را نادیده گرفت هر چند که ممکن است این عارضه برای برخی انقدر خفیف و ناچیز باشد و حتی متوجه حضور آن نشوند.
گاهی اوقات عدم تعادل هورمونی منجر به رشد سریع تر فیبروم ها شده که در چنین مواردی خطر آفرین خواهد بود، بانوانی که دوره قاعدگی را از سنین پایین تجربه می کنند ممکن است در سنین باروری با رشد میوم مواجه شوند.
البته مواردی مانند افزایش وزن و کمبود انواع ویتامین ها و رژیم غذایی که همه روز حاوی مقدار زیادی گوشت قرمز می باشد عاملی برای رشد و تکثیر میوم در رحم می باشد.
همچنین عدم مصرف به اندازه سبزیجات، میوه ها و لبنیات می تواند بر بروز این عارضه اثرگذار بوده و پزشکان و متخصصان مصرف مشروبات الکلی را در رشد میوم ها موثر می دانند.
با این حال باید بدانید که میوم ها در مراحل ابتدایی قابل درمان می باشند بدون آنکه عوارض و خطرات جانبی آن را متحمل شوید.
اما بی توجهی به این عارضه در مدت بسیار کوتاه می تواند به خطری بزرگ تبدیل شده و سلامتی افراد را تهدید می کند.
در مواردی شدت گرفتن بسیار زیاد آن باعث میشود تا فرد مجبور شود دوره های درمانی طولانی و پرخطر را طی کرده و سلامت سایر ارگان ها را به خطر می اندازد.
بهتر است که وجود میوم را جدی گرفته و پیش از رشد و گسترش آنها این عارضه را کنترل و درمان کنید.
داروی میوم چیست؟
داروی میوم چیست؟
به وجود آمدن توده های خوش خیم در رحم و سایر بخش های مختلف بدن امری نگران کننده است و باعث میشود که پزشکان و متخصصان به واسطه روش های تشخیصی هر چه سریع تر و دقیق تر شدت و وخامت این عارضه را تشخیص داده تا بتوانند روند درمان را آغاز کنند.
اما باید بدانید که میوم توده هایی هستند که بر روی دیواره های رحم شکل گرفته و در صورت عدم درمان خطرات زیادی را نه تنها برای رحم بلکه برای سایر اعضای بدن به همراه می آورد.
پزشکان سعی دارند تا به محض تشخیص وجود میوم هر چند کوچک و محدود در ناحیه رحم روش های درمانی را آغاز کنند تا بتوانند اقدامات لازم را جهت حفظ سلامت رحم و عملکرد درست آن انجام دهند.
زمانی که میوم در رحم دیده میشود فرقی نمی کند که علت به وجود آمدن آن چیست و پزشکان سعی دارند که به واسطه سونوگرافی تشخیص دهند که میوم ها در کدام بخش رحم قرار گرفته اند.
اگر پزشک مجبور شود دارو درمانی را برای بهبود میوم ها انجام می دهد و معمولاً داروهای ضد انعقادی غیر استروئیدی می توانند درد ناشی از وجود میوم در رحم را نیز کاهش دهند.
اما باید بدانید که این نوع دارو هیچ تاثیری بر کاهش میزان خونریزی ها نخواهد داشت.
داروهای غیر استروییدی برای کمتر کردن ترشح استروژن و پروژسترون مناسب می باشند.
اگر این هورمون ها در بدن کاهش پیدا کنند روند رشد میوم ها متوقف شده و در دوره ای به طور کامل برطرف میشوند.
مصرف این داروها می تواند علائمی شبیه به یائسگی را به وجود آورد و افراد به واسطه مصرف این دارو ممکن است گرگرفتگی، تعریق بیش از حد و خشکی واژن را تجربه نمایند.
به همین دلیل است که این نوع داروها باید در دوره های کوتاه مدت و تحت نظر پزشک مصرف شوند و تا زمانی که میوم ها کوچک و ناپدید میشوند دوره درمان ادامه خواهد داشت.
برخی از داروها مانند داروهای ضد بارداری برای تنظیم چرخه تخمک گذاری مناسب هستند.
اگر در ناحیه رحم فیبروم یا میوم وجود داشته باشد به واسطه مصرف این داروها در دوره ای مشخص شده توسط پزشک بهبود پیدا کرده و از رشد آنها جلوگیری میشود.
در مواردی فیبروم ها آنقدر بزرگ و فعال هستند که ممکن است دارو درمانی در مدت کوتاه نتیجه مناسب را به همراه نداشته باشد.
در چنین شرایطی برای کاهش عوارض جانبی نشأت گرفته از وجود میوم ها پزشکان انواع روش های خاص مانند جراحی را برای خارج کردن این توده ها انجام می دهند.
البته در موارد شدید اگر پزشک مجبور شود فرایند هیسترکتومی را انجام داده و بخش جزئی و یا تمامی بخش های رحم را خارج می کند.
توجه داشته باشید که این جراحی ها زمانی انجام میشود که شدت میوم بسیار زیاد باشد و روش های مختلف برای درمان آن پاسخ مناسب را به همراه نیاورد.
پس از تایید وجود میوم اگر پزشکان تشخیص دهند که دارو درمانی روشی موثر بر بهبود این عارضه می باشد با توجه به وضعیت بیمار روش های مختلف را در پیش گرفته تا هر چه سریع تر این عوارض را درمان کنند.
اما در کنار دارو درمانی تغییر سبک زندگی تاثیر بسیار زیادی بر بهبود سریع این عارضه دارد.
پزشکان توصیه می کنند که هرگونه عادت ناسالم را از روند زندگی خود حذف کرده و هرگونه دارو و مکملی که برای شخص در نظر گرفته میشود بهتر است که در زمان بندی مناسب مصرف شود.
پزشکان بر این باورند که اگر به واسطه وجود میوم درد و خونریزی زیادی را در سایر اعضا تجربه می کنید مصرف داروهای ضد التهابی مانند مفنامیک اسید بر کاهش میزان درد و بهبود کامل آن موثر خواهد بود.
علت های میوم و میومتر
علت های میوم و میومتر
یکی از عوارض شایع که بانوان زیادی در سراسر دنیا با آن مواجه هستند بروز میوم رحم و یا فیبروم های رحمی می باشد که در موارد زیادی قابل درمان بوده و گاها ممکن است سلامت افراد را با خطرات جدی مواجه سازد.
مسئله مهم این است که علت اصلی به وجود آمدن میوم رحمی چیست و آیا پزشک می تواند از عوامل ایجاد کننده آن جلوگیری کنند یا خیر.
طبق تحقیقات انجام شده هنوز دلیل مشخص و قطعی برای بروز میوم های رحمی کشف نشده اما پزشکان با توجه به تجربیات و تحقیقات بالینی که انجام داده اند علل اصلی ایجاد میوم رحمی را تغییرات هورمونی می دانند، البته مسائل ژنتیکی و شرایط محیطی و ترکیب هر کدام از آنها با یکدیگر می تواند در ایجاد میوم های رحمی اثرگذار باشد.
حتماً می دانید که علت اصلی به وجود آمدن میومترها رشد بی رویه سلول های عضلانی رحم می باشد که البته رشد بیش از حد آنها می تواند نشات گرفته از وجود هورمون هایی مانند استروژن باشد.
پزشکان معتقدند که زنان چاق و تمامی کسانی که سابقه خانوادگی برای این بیماری را دارند بیش از دیگر افراد در معرض رشد این توده های خوش خیم قرار می گیرند که البته با علائم و نشانه هایی همراه است که می توانید خیلی سریع از وجود آنها مطلع شوید.
پزشکان و متخصصان معتقدند که اگر بانوان از سلامت خود محافظت کنند و سالانه چند بار معاینات لگنی و رحم را انجام دهند از عوارض چنین بیماری هایی در امان بوده و هرگز این آسیب ها را در حد شدید تجربه نخواهند کرد.
با این حال دلیل قطعی برای بروز میوم ها و میومتر وجود ندارد و پزشکان عادت ناسالم و زندگی نادرست بانوان و عدم رسیدگی به سلامت رحم را از دلایل اصلی بروز این عارضه می دانند.
همواره بهتر است که بیش از قبل نسبت به سلامت رحم هوشیار باشید و هر گونه تغییرات غیرطبیعی را جدی بگیرید.
شما می توانید با یک معاینه بسیار کاربردی و البته دقیق از وجود هرگونه عوارض کوچک و بزرگ در ناحیه رحم مطلع شده و هرگز آسیب های جدی تر و توده های بدخیم را تجربه نخواهید کرد.
اگر احساس می کنید که دردهای غیر طبیعی در ناحیه لگن وجود داشته و یا علاوه بر بزرگ شدن حجم شکم دوره های قاعدگی شدید را پشت سر می گذارید تا حدودی وجود میوم ها برای شما قطعی می باشد.
در چنین شرایطی علت به وجود آمدن میوم ها چندان اهمیتی ندارد بلکه مهم این است که روش های درمانی مناسب و قطعی را در پیش بگیرید تا از عوارض جانبی آن در امان باشید.
اگر بنا به هر دلیلی احساس می کنید که شما هم در شمار کسانی هستید که مستعد بروز میومتر و یا میوم در رحم می باشید بهتر است چکاپ های مورد نظر را در دوره های کوتاه مدت انجام شده تا مبادا با وجود توده های بزرگ غافلگیر شوید.
میوم ها در هر صورت قابل درمان هستند و جز عوارض معمول در ناحیه رحم شناخته میشوند اما بی توجهی به آنها و بزرگ شدن این توده ها می تواند خطرات و عوارض زیادی را به همراه آورد و در مواردی جبران ناپذیر هستند.
آیا میوم خطرناک می باشد؟
آیا میوم خطرناک می باشد؟
بسیاری از بانوان پس از مشاهده علائم اولیه و غیرطبیعی در ناحیه رحم به پزشک مراجعه کرده و اگر متخصصان وجود میوم را تشخیص دهند سعی دارند که هر چه سریع تر روش های درمانی را آغاز کنند.
اما مسئله نگران کننده برای بانوان مبتلا به میوم این است که آیا این عارضه خطرناک می باشد و می تواند تهدیدی جدی برای سلامت آنها به شمار آید یا خیر.
در ابتدا باید بدانید که میوم ها توده های خوش‌خیم از جنس رحم هستند که در موارد زیادی با دارو درمانی و اصلاح سبک زندگی قابل درمان می باشند و پس از بهبودی کامل هرگز چنین آسیبی را تجربه نخواهید کرد.
اما مسئله دیگر این است که اگر نسبت به این توده های خوش خیم بی اهمیت باشید قطعاً به عارضه جدی و خطرناکی تبدیل شده و دردسرهای زیادی را برای فرد به همراه می آورد.
متخصصان روش های درمانی مناسب و البته قطعی را برای انواع میوم در نظر می گیرند و معتقدند این روش ها زمانی کاربردی می باشد که فرد در مراحل اولیه بروز این عارضه آنها را انجام داده و از شدت گرفتن توده ها جلوگیری نماید.
میوم ها زمانی خطرناک هستند که برای درمان آنها اقدامات مناسب انجام نشود و به واسطه وجود هورمون ها رشد این توده ها گسترش پیدا کند، اگر میوم ها افزایش سایز داشته باشند منجر به بروز ناباروری در بانوان شده و تا زمانی که چکاپ ها و تصویربرداری ها انجام نشود علت ناباروری مشخص نخواهد شد.
البته گاها مسدود شدن مجاری ادراری برای بانوان بسیار خطرناک و دردآور است و ممکن است عوارض زیادی را متحمل شوند، وجود میوم ها می تواند به بافت های اطراف رحم آسیب وارد کرده و اگر این عارضه به توده های بدخیم تبدیل شود فرد ممکن است کارایی عضو مهمی مانند رحم را برای همیشه از دست بدهد.
میوم ها قابل درمان هستند اما رسیدگی به موقع به آنها باعث میشود تا سلامتی و کارایی رحم حفظ شود اما بی توجهی به فرایندهای درمانی و عدم معاینات ماهانه و سالانه باعث میشود تا میوم ها در رحم رشد پیدا کرده و سلامت رحم به خطر می افتد.
در مواردی پزشکان نمی توانند میوم های بزرگ را با دارو درمانی برطرف کنند و مجبور میشوند که بخشی از بافت رحم یا تمامی قسمت های این عضو مهم را خارج کرده تا سلامت سایر اندام ها را حفظ کنند، قطعاً همین امر بسیار نگران کننده و ناخوشایند است و باید برای حفظ سلامت رحم چکاپ هایی که پزشکان برای شما در نظر می گیرند را انجام دهید.
معاینات ساده و تصویربرداری هایی که در مدت کوتاه انجام میشود وضعیت بخش های مختلف رحم را نمایان کرده و متخصصان خیلی دقیق می توانند هرگونه عوارض احتمالی را بررسی نمایند.
با این حال بهتر است که جهت درمان میوم ها کوتاهی نکنید تا به عوارض خطرناک و جبران ناپذیر تبدیل نشود.
در هر صورت باید بدانید که میوم ها عارضه ای غیر طبیعی در رحم می باشند که باید هرچه سریع تر برطرف شوند هرچند خوش خیم کوچک باشند اما باز هم مشکلی غیر طبیعی به شمار آمده و باید هرچه سریع تر از بخش های مختلف رحم خارج شوند.
فرق میوم و میومتر چیست؟
فرق میوم و میومتر چیست؟
در ابتدای مبحث به این مسئله اشاره شد که پزشکان و متخصصان نام های متفاوتی برای سایر آسیب ها و توده های رحمی به کار می برند که بر اساس شرایط، جنس و سایز توده ها متفاوت است، یکی از مشکلاتی که ممکن است برخی از بانوان در ناحیه رحم تجربه کنند وجود توده های خوش خیم می باشد که اصطلاحاً به آنها میوم یا میومتر گفته میشود.
در نتیجه آزمایشات گسترده و طبق نظر پزشکان متوجه خواهید شد که از نام های مانند میوم و میومتر برای توده های رحمی استفاده می کنند.
اما گاها این سوال به وجود می آید که هر کدام از این نام ها مربوط به چه عارضه ای می باشد و آیا تفاوتی بین آنها وجود دارد یا خیر.
توجه داشته باشید که میوم ها همان میومترها هستند که ممکن است تنها از نظر شکل ظاهری و اندازه با یکدیگر متفاوت باشند.
اما در اصل ساختار و جنس آنها یکسان بوده و هر دو در یک بخش از رحم شروع به رشد کرده و تکثیر میشوند، البته روش های درمانی که برای بهبود این عوارض در نظر گرفته میشود کاملاً یکسان بوده و هیچ تفاوتی در برخورد با آنها وجود ندارد.
این توده ها در هر صورت قابل درمان هستند و فرقی نمی کند که متخصصان چه نام های علمی و تخصصی را برای آنها در نظر بگیرند.
اما باید بدانید که این توده ها عارضه ای نامتعارف در ناحیه رحم می باشند که بی توجهی به آنها می تواند اختلالات زیادی را در سلامتی افراد به همراه آورد.
با این حال اگر به واسطه معاینات و تصویربرداری های مختلف پزشک متوجه شد که میوم و یا میومتر در رحم وجود دارد بهتر است که تحت نظر متخصصان حتماً روش های کنترلی و درمانی را نیز انجام دهید تا با عوارض سنگین این عارضه مواجه نشوید.
فرق فیبروم و میوم
فرق فیبروم و میوم
طبق نظر پزشکان و متخصصانی که در زمینه زنان فعالیت دارند وجود هرگونه عارضه غیر طبیعی و توده های خوش خیم و بدخیم در ناحیه رحم نگران کننده می باشد و باید هرچه سریع تر روش های کنترلی و درمانی انجام شود.
اما مسئله مهم این است برخی از پزشکان به توده های خوش خیم که در رحم ایجاد میشود میوم گفته و برخی دیگر آنها را با نام فیبروم یاد می کنند.
ممکن است این سوال برای عموم بانوان به وجود آید که میوم با فیبروم چه تفاوتی داشته و آیا نحوه درمان و رسیدگی به آنها متفاوت است یا خیر.
باید بدانید که پزشکان و متخصصان میوم را همان فیبروم می دانند و معتقدند که سلول هایی هستند از جنس رحم و با توجه به عوامل مختلف ممکن است رشد آنها برای هرشخص متغیر باشد.
اما تفاوت اصلی فیبروم ها و میوم ها رشد غیر طبیعی و متغییر آنها می باشد، برخی از افراد به دلیل داشتن تعادل هورمونی ممکن است این عارضه را در حد جزئی و کوچک تجربه کنند و برخی دیگر ممکن است به دلیل داشتن شرایط مناسب برای رشد این توده ها این عارضه را در حد شدید تجربه نمایند.
به طور قطع می توان گفت که هیچگونه تفاوتی بین میوم و فیبروم وجود ندارد و هر دو عارضه نوعی سلول سرطانی می باشند که معمولا وجود آنها با علائم و عوارضی مانند یبوست های طولانی و یا اختلال در بارداری و مشکلات کلیوی نمایش داده میشود.
بزرگ شدن فیبروم یا میوم می تواند بر افزایش سایز شکم تاثیر گذار باشد و بزرگی شکم در مواردی از نشانه های اولیه این عارضه خواهد بود، متخصصان سعی دارند تا روش های مطمئن و کاربردی را ابتدا برای کنترل عارضه پیش آمده و نهایتاً بهبود آن انجام دهند.
اگر متخصصان روش های مختلف مانند دارو درمانی را انجام دهند در ابتدا به دنبال این هستند که عارضه پیش آمده را بهبود بخشیده تا فرد درد، خونریزی و یبوست های پی در پی را تجربه نکند.
شرایط درمان و بهبود فیبروم یا میوم برای هر فرد متفاوت است و بستگی به شرایط جسمانی افراد، سن آنها و بیماری های زمینه ای دارد.
اگر وضعیت افراد به گونه ای باشد که دارو درمانی نتیجه مناسب را برای درمان این عارضه نداشته باشد متخصصان مجبور میشوند که عضوی مانند رحم را به صورت کامل از لگن خارج نمایند تا بتوانند سلامت شخصی و سایر اعضای بدن را حفظ کنند.
از نظر پزشکان میوم و فیبروم هر دو عارضه مشابه هستند و البته تفاوت آنها بستگی به وضعیت جسمانی افراد دارد، در هر صورت فرقی نمی کند که این عارضه برای شخص با چه شرایطی اتفاق بیفتد.
مسئله مهم این است که هر چه سریع تر باید روند درمان انجام پذیرد تا به آسیب بزرگ تر و خطر آفرین تبدیل نشود.
انواع فیبروم چیست؟
یکی از آسیب هایی که ممکن است در ناحیه رحم با شدت محدود و یا بسیار زیاد اتفاق بیفتد فیبروم های رحمی هستند که جنسی مشابه سلول های رحم خواهند داشت.
فیبروم ها را به سه دسته تقسیم بندی می کنند که هر کدام از آنها ویژگی های خاص خود را داشته و روش های درمانی متفاوتی برای آنها انجام می پذیرد.
دسته اول فیبروم ها را با نام اینترامورال می شناسند که دارای ویژگی های خاصی بوده و فرآیند درمانی آنها مختص به این نوع توده خواهد بود، تمامی فیبروم هایی که در مراحل ابتدایی شناسایی میشوند از این نوع هستند و با گذر زمان و افزایش رشد توده ها ممکن است محل قرارگیری و بافت آنها تغییراتی کند که جزء دسته های دیگر قرار خواهند گرفت.
نوع دیگر از انواع فیبروم ها را ساب موکوزال می گویند که رایج ترین نوع فیبروم در بین بانوان است و معمولاً در قسمت پایینی دهانه رحم قرار گرفته و منجر به ایجاد دردهای زیاد و خونریزی های پیوسته خواهد شد.
این نوع فیبروم ها دارای رگه های خونی هستند و به همین دلیل است که بانوان مبتلا به فیبروم ساب موکوزال دوره پریود را با شدت زیاد و خونریزی های بیشتر تجربه می کنند، این خونریزی ها گاها آنقدر زیاد میشود که نیاز است به مراکز درمانی مراجعه کرده و در صورت نیاز خون کافی به فرد تزریق خواهد شد، اما توجه داشته باشید که فیبروم ساب موکوزال در مواردی می تواند برای بانوان خطرناک باشد و اگر این عارضه درمان نشود در دوره های بارداری برای بانوان خطر سقط جنین را تا حد زیادی افزایش می دهند.
دسته دیگری از انواع فیبروم ها را با نام ساب سروزال می شناسند، این نوع فیبروم ها معمولاً در بخش ها و بافت های خارجی رحم تشکیل شده و در همانجا به رشد خود ادامه می دهند، اگر این فیبروم ها در مراحل اولیه برطرف نشوند ممکن است بخش های شکمی و اطراف لگن را نیز درگیر کنند و گاها تا حد بسیار زیادی بزرگ شده و حتی ممکن است به اندازه یک هندوانه برسد، در چنین مواردی فیبروم ساب سروزال باید به واسطه جراحی درمان شود و هیچ راه دیگری برای کاهش این پدیده وجود نخواهد داشت.
با این حال طی توضیحی مختصر بیان شد که انواع فیبروم ها را با نام اینترامورال، ساب موکوزال و ساب سروزال می شناسند، تفاوت دیگری که در بین این فیبروم ها وجود دارد مربوط به ابعاد و اندازه آنها می باشد، معمولاً نوع اول بسیار کوچک هستند و در نهایت هم قطر آنها به اندازه ۱۵ سانتی متر خواهند رسد.
نوع دوم فیبروم ها به دلیل فضای محدود تری که برای رشد دارند ممکن است اندازه کوچک اما تعداد بیشتری داشته باشند و اما نوع سوم فیبروم که ساب سروزال نامیده میشود به دلیل بیرون بودن از بخش های رحمی و داشتن فضای نسبتاً زیاد ممکن است تا حد بسیار زیادی رشد کرده به اندازه آنها گاها به حدود ۲۰ سانتیمتر می رسد.
با این حال عوامل مختلفی مانند سن، بارداری، وزن و جنس توده ها عواملی هستند که بر رشد و نوع آنها اثر گذار است، البته توجه داشته باشید که فیبروم ها از هر نوعی که باشند در مواردی خطرناک بوده و همه آنها می توانند عوارضی مانند یبوست، بی اشتهایی و فشار به مثانه را به همراه آورند، البته اگر بانوان باردار با چنین آسیبی مواجه باشند ممکن است خطر زایمان زودرس را در ماه های اولیه بارداری تجربه کنند.
تمامی فیبروم های ذکر شده با روش های دارویی قابل درمان هستند اما اگر پزشک به دلیل بزرگ بودن نوع فیبروم ها و گسترش بافت آنها نتواند دارو درمانی را به طور قطعی انجام دهد مجبور میشود تا با جراحی های خاص بخشی از بافت های آسیب دیده را از ناحیه شکم خارج کند تا سایر اعضا از خطرات احتمالی در امان باشند.
در مواردی که فیبروم اتفاق می افتد برای پزشک فرقی نمی کند که چه نوع فیبرومی در حال رشد است و پزشکان با توجه به وضعیت جسمانی بانوان سعی دارند که هر چه سریع تر روش های درمانی را در پیش گرفته و پیش از آنکه عوارض خطرناکی از این توده ها به جای بماند آنها را برطرف خواهند کرد.
توجه داشته باشید که خونریزی های بسیار شدید به دنبال وجود این توده ها برای بانوان رخ می دهد و در مواردی ممکن است بسیار خطرناک باشند، اگر بانوان در دوران بارداری متوجه وجود این فیبروم ها شوند خطرات زیادی سلامت جنین را تهدید کرده و با بزرگ شدن فیبروم ها و فشار مضاعفی که به کیسه آب وارد میشود ممکن است در طول دوره بارداری منجر به پارگی آن شود، با این حال شما باید به محض مشاهده علائم اولیه فیبروم به پزشک مراجعه کرده و روش های مناسب را برای کنترل و درمان این عارضه انجام دهید.
